Сіндром эмацыйнага выгарання ў аспекце прасторава-часавай арганізацыі

Abstract

Прапанавана новая канцэпцыя фарміравання сіндрома эмацыйнага выгарання, дзе яго асноўныя аспекты разглядаюцца з пункту гледжання парушэнняў прасторава-часавай арганізацыі чалавека, звязаных з працай з людзьмі. Паказана, што галоўным чыннікам гэтых парушэнняў выступае прагрэсуючая недастатковасць функцыянавання часавай спіралі – асноўнага элемента індывідуальнай прасторава-часавай мадэлі, адказнага за выпрацоўку ўнутранай энергіі арганізма чалавека, у выніку чаго адбываецца спустошанне гэтай мадэлі. Прадэманстравана, што клінічныя праявы дадзенага сіндрома фарміруюцца ў адпаведнасці з гэтымі зменамі.

Предложена новая концепция формирования синдрома эмоционального выгорания, где основные его аспекты рассматриваются с точки зрения нарушений пространственно-временной организации человека, связанных с работой с людьми. Показано, что основной причиной этих нарушений является прогрессирующая недостаточность функционирования временной спирали – основного элемента индивидуальной пространственно-временной модели, отвечающей за выработку внутренней энергии организма человека, что приводит к опустошению этой модели. Продемонстрировано, что клинические проявления этого синдрома формируются в соответствии с этими изменениями.

A new concept of the formation of emotional burnout syndrome is proposed, where its main aspects are considered from the point of view of violations of the spatio-temporal organization of man associated with working with people. It is shown that the main cause of these violations is the progressive insufficiency of the time spiral – the basic element of the individual spatio-temporal model responsible for the production of internal energy of the human body, resulting in the devastation of this model. It was demonstrated that the clinical manifestations of this syndrome are formed in accordance with these changes.