Сіндром сузалежнасці: прасторава-часавы аспект

Abstract

Аўтарамі ўпершыню паказана, што развіццё сіндрома сузалежнасці звязана з несфармаванасцю або згубай межаў індывідуальнай прасторава-часавай мадэлі чалавека, што мае вынікам немагчымасць яго самастойнага існавання. Гэта прыводзіць да страты чалавекам сваёй суб’ектнасці і зліцця з іншым суб’ектам адносінаў – залежным ад алкаголю членам сям’і. Такая асоба перастае аддзяляць сябе ад апошняга і становіцца залежнай ад яго залежнасці, перажываючы хваробу разам з ім і падладжваючыся пад яго патрэбы і спосаб жыцця. Гэтыя працэсы абумоўлены запуставаннем прасторава-часавай мадэлі сузалежнага, што прыводзіць да недастатковасці функцыянавання асноўнага яе элемента – часавай спіралі, якая выступае як рухавік усёй мадэлі. Временная спіраль становіцца неспособной выпрацоўваць унутраную энергію арганізма чалавека, што прыводзіць да развіцця ў сузалежнага стану гіпа/анэргіі.

The authors have shown for the first time that the development of co-dependency syndrome is associated with the lack of formation or loss of the boundaries of the individual space-time model of a person, which makes it impossible for him to exist independently. This leads to a person's loss of subjectivity and merging with another subject of the relationship – an alcohol-dependent family member. Such a person ceases to separate himself from the latter and becomes dependent on his dependence, experiencing the disease with him and adapting to his needs and lifestyle. These processes are due to the launch of the space-time model of the co-dependent, which leads to the insufficiency of functioning of its main element – the temporal spiral, which acts as the engine of the entire model. The time spiral becomes unable to produce internal energy of the human body, which leads to the development of hypo/anergy in the state of dependent.